Quantcast
Channel: Ogólnopolski Związek Rewizyjny Spółdzielni Socjalnych
Viewing all 131 articles
Browse latest View live

Projekt OZRSS: Spójna integracja regionalna ekonomii społecznej

0
0

PO WER_UE

Projekt: Spójna integracja regionalna ekonomii społecznej

Okres realizacji: 01.03.2017 – 29.02.2020

Lider partnerstwa: Ogólnopolski Związek Rewizyjny Spółdzielni Socjalnych (OZRSS)

Partnerzy:

Celem głównym projektu jest trwały i kompleksowy system wsparcia ekonomii społecznej poprzez prowadzenie działań doradczych i rzeczniczych na poziomie regionalnym i ponadregionalnym we współpracy z Regionalnymi Ośrodkami Polityki Społecznej w zakresie spójności polityk publicznych.

Cel projektu jest realizowany przy pełnej współpracy i partycypacji z głównymi aktorami odpowiedzialnymi za spójność polityk publicznych w obszarze ekonomii społecznej (ES), przede wszystkim z:

  • Ministerstwem Rodziny, Pracy i Polityki Społecznej
  • koordynatorów regionalnych ekonomii społecznej w Regionalnych Ośrodkach Polityki Społecznej (ROPS)
  • instytucje zarządzające Regionalnymi Programami Operacyjnymi (RPO) w zakresie Działania 9.3 oraz członków ciał konsultacyjnych wspierających rozwój ekonomii społecznej na poziomie regionalnym, jak i krajowym.

Głównymi metodami realizacji celów szczegółowych są działania oparte na diagnozie, z której zostanie opracowany szczegółowy zakres doradztwa dla każdego z regionów (ROPS), rzecznictwa i szkoleń.

Projekt ma zasięg ogólnopolski i jest skierowany do:

  • pracowników ROPS – osób odpowiedzialnych za wdrażanie regionalnych programów rozwoju ekonomii społecznej oraz zaangażowane we wsparcie ekonomii społecznej
  • członków Regionalnych Komitetów Rozwoju Ekonomii Społecznej i innych regionalnych ciał doradczo-opiniodawczych (rady, komitety, zespoły), które w zakresie merytorycznym obejmują obszary związane z ekonomią społeczną (wojewódzka Rada Działalności Pożytku Publicznego, Komitet Monitorujący RPO)
  • przedstawicieli działów Urzędów Marszałkowskich odpowiedzialnych za planowanie strategiczne (głównie w zakresie wsparcia rozwoju ekonomii społecznej, finansowania tych działań z EFS).

Działania projektu mają przyczynić się do:

  • efektywnej i spójnej polityki regionów na rzecz rozwoju sektora ES i przedsiębiorstw społecznych (w tym w oparciu o transpozycję KPRES) tak aby promować jak najlepsze praktyki i spójność działań w różnych priorytetach inwestycyjnych
  • wsparcia kompetencyjnego pracowników instytucji regionalnych zajmujących się polityką rozwoju, w tym polityką społeczną oraz zarządzaniem funduszami strukturalnymi w obszarze Celu Tematycznego 9 i innych CT, tak aby zwiększyć trafność i trwałość regionalnych polityk ekonomii społecznej powiązanej z politykami rozwoju usług w interesie ogólnym, aktywnej integracji, rewitalizacji czy działań edukacyjno-opiekuńczych (opieka nad dziećmi do lat 3, opieka przedszkolna).

Planowane efekty:

  • pracownicy 16 Regionalnych Ośrodków Polityki Społecznej odpowiedzialni za regionalną koordynację ekonomii społecznej nabędą kompetencje w ramach doradztwa w zakresie spójności polityk publicznych w obszarze ekonomii społecznej
  • 260 przedstawicieli: działów Urzędów Marszałkowskich odpowiedzialnych za planowanie strategiczne w regionie, przedstawiciele ROPS, członkowie Regionalnych Komitetów Rozwoju Ekonomii Społecznej i innych ciał opiniodawczo-doradczych na poziomie regionu nabędzie kompetencje w zakresie spójności polityk publicznych w obszarze ekonomii społecznej.

 Wartość projektu: 6.791.950,00 zł, w tym wkład Funduszy Europejskich: 5.724.255,46 zł

Kontakt z biurem projektu w OZRSS: Katarzyna Wąsowska-Garcia, koordynatorka, e-mail: k.wasowska(@)ozrss.pl, tel. 535 404 880

Dokumenty rekrutacyjne:

Instytucjonalni uczestnicy projektu „Spójna integracja regionalna ekonomii społecznej” – wyniki rekrutacji (06.06.2017):

  1. Dolnośląski Ośrodek Polityki Społecznej, 50-501, ul. Hubska 7, Wrocław, woj. dolnośląskie
  2. Regionalny Ośrodek Polityki Społecznej w Toruniu, 87-100, ul. Słowackiego 114, Toruń, woj. kujawsko-pomorskie
  3. Regionalny Ośrodek Polityki Społecznej w Lublinie, 20-447, ul. Diamentowa 2, Lublin, woj. lubelskie
  4. Regionalny Ośrodek Polityki Społecznej w Zielonej Górze, 65-042, Al. Niepodległości 36, Zielona Góra. woj. lubuskie
  5. Regionalne Centrum Polityki Społecznej w Łodzi, 91-302, ul. Snycerska 8, Łódź woj. łódzkie
  6. Regionalny Ośrodek Polityki Społecznej w Krakowie, 30-070, ul. Piastowska 32, Kraków, woj. małopolskie
  7. Mazowieckie Centrum Polityki Społecznej, 02-002, ul. Nowogrodzka 62a, Warszawa, woj. mazowieckie
  8. Regionalny Ośrodek Polityki Społecznej w Opolu, 45-315, ul. Głogowska 25c, Opole, woj. opolskie
  9. Regionalny Ośrodek Polityki Społecznej w Rzeszowie, 35-078, ul. Hetmańska 120, Rzeszów, woj. podkarpackie
  10. Regionalny Ośrodek Polityki Społecznej w Białymstoku, 15-110, ul. Kombatantów 7, Białystok, woj. podlaskie
  11. Urząd Marszałkowski Województwa Pomorskiego, 80-810, ul. Okopowa 21/27, Gdańsk, woj. pomorskie
  12. Regionalny Ośrodek Polityki Społecznej Województwa Śląskiego, 40-142, ul. Modelarska 10, Katowice, woj. śląskie
  13. Regionalny Ośrodek Polityki Społecznej Urzędu Marszałkowskiego Województwa Świętokrzyskiego, 25-516, Al. IX Wieków Kielc 3, Kielce, woj. świętokrzyskie
  14. Urząd Marszałkowski Województwa Warmińsko-Mazurskiego – Regionalny Ośrodek Polityki Społecznej, 10-562, ul. Plater 1, Olsztyn, woj. warmińsko-Mazurskie
  15. Regionalny Ośrodek Polityki Społecznej w Poznaniu, 61-731, ul. Nowowiejskiego 11, Poznań, woj. wielkopolskie
  16. Urząd Marszałkowski Województwa Zachodniopomorskiego – Regionalny Ośrodek Polityki Społecznej, 70-540, ul. Korsarzy 34, Szczecin, woj. zachodniopomorskie

Konferencja TISE: Finansowanie ekonomii społecznej dziś i jutro w kontekście globalizacji

0
0

Towarzystwo Inwestycji Społeczno-Ekonomicznych (TISE) ma zaszczyt zaprosić na międzynarodową konferencję „Finansowanie ekonomii społecznej dziś i jutro w kontekście globalizacji
organizowaną w dniu 30 maja 2017 r. w Warszawie.

przez Europejską Federację Banków Etycznych i Alternatywnych z Brukseli, Federację Inwestorów Społecznych z Montrealu oraz TISE SA.

Zdaniem organizatorów konferencji, instytucje działające na polu finansów etycznych i alternatywnych powinny być zobowiązane do wspierania podmiotów ekonomii społecznej. Podczas konferencji będziemy chcieli podyskutować o tym, jak etyczne i solidarne instytucje finansowe mogą pogłębiać swoje zaangażowanie w dziedzinie finansowania podmiotów ekonomii społecznej w coraz bardziej globalizującym się świecie.

  • UWAGA! Ze względu na wielkie zainteresowanie rekrutacja na konferencję została zakończona!

Do zobaczenia w Warszawie!
Zespół TISE

Głos w dyskusji: Przedsiębiorstwo społeczne – konfrontacje

0
0

Właściwie trzeba zacząć od debat z 2004 roku. Na forum Drugiej Europejskiej Konferencji Ekonomii Społecznej w Krakowie pojawiły się pierwsze próby zdefiniowania ekonomii społecznej i przedsiębiorstwa społecznego oraz związanych z tym kwestii prawnych i finansowych, w tym pomocy publicznej. To był czas tworzenia pierwszych regulacji: w obszarze działalności pożytku publicznego, zatrudnienia socjalnego czy spółdzielni socjalnych. To już ponad 13 lat…

Czas, w którym byliśmy liderem zmian, a nawet inspiracją dla krajów Europy Wschodniej. W 2006 roku pojawiły się autorskie założenia do ustawy o przedsiębiorstwie społecznym profesorów Jerzego Hausnera i Huberta Izdebskiego.

Pomimo wielu prac badawczych i analiz naukowych mogliśmy stwierdzić jednoznacznie tylko dwa fakty. Pierwszy – ideowo zdecydowanie bliżej nam do europejskich niż amerykańskich rozwiązań zakładających, że ekonomia społeczna to nie tylko dochodowa działalność organizacji, zwanych z amerykańska „pozarządowymi”, ale działanie organizacji obywatelskich i wspólnotowych opartych o zasady demokratyczne. Europejskie idee zakładają z kolei prymat celów społecznych nad ekonomicznymi, wspieranie zatrudniania grup zagrożonych na rynku pracy, realizację usług społecznych lub rozwój lokalny. Drugi – trudno było znaleźć i zaadaptować wprost rozwiązanie z któregoś przykładu europejskiego. Między bajki należy włożyć opowieści np. o kopiowaniu wzoru włoskich spółdzielni socjalnych, wystarczy tylko porównać regulacje prawne. Czerpać można natomiast z europejskich i historycznych polskich idei, pomysłów, czy sposobów na rozwiązania problemów społecznych. Niewątpliwie sukcesem w tamtym czasie było uchwalenie w 2006 roku ustawy o spółdzielniach socjalnych. Znamiennym faktem było to, że ustawa zgłoszona przez rząd Marka Belki została zaakceptowana i była wprowadzana przez Ministra Pracy Krzysztofa Michałkiewicza, co pokazało, że możliwy jest ponadpartyjny konsensus w przypadku rozwiązań w obszarze ekonomii społecznej i budowania dobra wspólnego.

Należy pamiętać, że musieliśmy tworzyć nasze, polskie propozycje regulacyjne w zasadzie od początku, na dodatek równolegle z tworzeniem systemu wsparcia w ramach Europejskiego Funduszu Społecznego (EFS). Nie było to proste. O ile od 2007 roku pojawiło się wsparcie Europejskiego Funduszu Społecznego na rzecz budowania wsparcia infrastrukturalnego, o tyle aż do 2009 roku dotacje na tworzenie miejsc pracy były umiejscowione w Programie Operacyjnym Kapitał Ludzki (PO KL) w taki sposób, że ich wykorzystanie było praktycznie niemożliwe. Dopiero zasadnicze zmiany PO KL spowodowały wzmocnienie działań na rzecz spójnego tworzenia ośrodków ekonomii społecznej oraz dotacji na tworzenie spółdzielni socjalnych. Dlaczego tylko spółdzielni? Bo tylko ta regulacja prawna funkcjonowała. Tymczasem, po ustawie o spółdzielniach socjalnych działania regulacyjne nad przedsiębiorczością społeczną uległy poważnemu zahamowaniu, pomimo że wszyscy dookoła deklarowali wsparcie na rzecz ekonomii społecznej. Warto pamiętać, że status przedsiębiorstwa społecznego miał stworzyć nową formułę łączenia działalności gospodarczej z działalnością społeczną, zwłaszcza w wymiarze reintegracyjnym. I nie chodzi tu o wsparcie działalności gospodarczej organizacji, ale taki sposób działania ekonomicznego, w którym rozwiązuje się istotne problemy ekonomiczne i społeczne grup zagrożonych wykluczeniem, przy jednoczesnej realizacji zadań, które są niezbędne dla społeczności lokalnej. Nie było to zatem wzmacnianie działań gospodarczych organizacji na rzecz finansowania działalności statutowej, ale tworzenie nowej jakości, w której działalność gospodarcza byłaby głównym nurtem funkcjonowania jako przedsiębiorstwo.

W tym paśmie klęsk i zaniechań można przypomnieć też losy „Paktu na rzecz ekonomii społecznej w modernizacji polskiego modelu społecznego 2030”, proponowanego od 2009 roku, który miał być podpisany na Ogólnopolskich Spotkaniach Ekonomii Społecznej. Tak się nie stało. Pakt przepadł w mrokach niepamięci i nigdy nie został wprowadzony – z błahych i niepoważnych powodów.

Krajowy Program Rozwoju Ekonomii Społecznej

W zasadzie prawdziwym i realnym sukcesem było przygotowanie w okresie 2009 – 2014 Krajowego Programu Rozwoju Ekonomii Społecznej (KPRES). Był to chyba najbardziej skonsultowany i wydyskutowany dokument rządowy powstały dzięki inspiracji organizacji spółdzielczych i obywatelskich. W 2012 roku zaprezentowano jego pierwszą wersję publikując ponad 120-stronicowy Raport z wstępnych konsultacji projektu. Ostatecznie uchwalono go, z problemami, 12 sierpnia 2014 roku.

Program ten, oprócz szerokiej koncepcji rozwoju ekonomii społecznej, zdefiniowanej jako sfera aktywności obywatelskiej, która poprzez działalność ekonomiczną i działalność pożytku publicznego służy: integracji zawodowej i społecznej osób zagrożonych marginalizacją społeczną, tworzeniu miejsc pracy, świadczeniu usług społecznych użyteczności publicznej (na rzecz interesu ogólnego) oraz rozwojowi lokalnemu, zapowiadał wdrożenie podstawowych rozwiązań regulacyjnych i definiował pojęcie przedsiębiorstwa społecznego – jako statusu, który będą mogły uzyskać podmioty zarejestrowane w Krajowym Rejestrze Sądowym i prowadzące działalność gospodarczą, spełniające łącznie następujące warunki:

  • zatrudniają co najmniej 50% osób bezrobotnych, niepełnosprawnych (w przypadku niepełnosprawnych w stopniu znacznym i umiarkowanym 30%) czy też należących do innych grup zagrożonych wykluczeniem społecznym albo
  • realizują usługi społeczne, usługi na rzecz osób niepełnosprawnych, usługi ze sfery budownictwa społecznego, edukacji, kultury, rozwoju społeczności lokalnych i regionalnych lub turystyki społecznej, zatrudniając jednocześnie, w przeliczeniu na pełne etaty, co najmniej 20% osób należących do określonych grup zagrożonych wykluczeniem społecznym,
  • nie dzielą zysku lub nadwyżki bilansowej pomiędzy udziałowców, ale przeznaczają minimum 10% zysku lub nadwyżki bilansowej na reintegrację zawodową i społeczną – w przypadku przedsiębiorstw o charakterze zatrudnieniowym, lub na działalność pożytku publicznego prowadzoną na rzecz społeczności lokalnej, w której działa przedsiębiorstwo, zaś pozostałe wypracowane środki przeznaczają na wzmocnienie potencjału przedsiębiorstwa,
  • nie wypłacają zarządowi ani pracownikom wynagrodzeń wyższych niż trzykrotność przeciętnego wynagrodzenia,
  • posiadają organ konsultacyjno-doradczy, w skład którego wchodzą przedstawiciele pracowników, innych zatrudnionych osób i wolontariuszy udzielających świadczeń przedsiębiorstwu, jak również mogą wchodzić przedstawiciele stałych odbiorców towarów lub usług przedsiębiorstwa.

Zapisy te były w pełni zgodne z pracami Grupy Prawnej Zespołu ds. Rozwiązań Systemowych w zakresie Ekonomii Społecznej. Z drugiej strony, warto również zauważyć, że KPRES, który stał się warunkiem ex-ante korzystania z funduszy UE, umocnił pozycję ośrodków wsparcia ekonomii społecznej, wskazując, że „niezbędne jest jednak kontraktowanie całego pakietu usług (przez jeden podmiot bądź konsorcjum lub partnerstwo kilku instytucji) dla subregionu. System usług, który na poziomie wojewódzkim musi mieć charakter komplementarny, składałby się z następujących modułów: (…) usługi animacji lokalnej, usługi rozwoju ekonomii społecznej oraz usługi wsparcia istniejących przedsiębiorstw społecznych.”

Wyłączność działań europejskich – wytyczne zamiast prawa

Program został uchwalony, choć warto pamiętać, że dla wielu decydentów był jednym z kolejnych dokumentów, który ma zostać przyjęty i odłożony do archiwów. Na szczęście bardzo wiele rozwiązań zostało zaadoptowanych do Wytycznych Ministra Rozwoju w zakresie realizacji przedsięwzięć w obszarze włączenia społecznego i zwalczania ubóstwa z wykorzystaniem środków Europejskiego Funduszu Społecznego i Europejskiego Funduszu Rozwoju Regionalnego na lata 2014-2020, które stały się wyznacznikiem zapisów i realizacji Regionalnych Programów Operacyjnych. Miały one stanowić rozwiązanie tymczasowe, do czasu przyjęcia ustawy. Prowizorium okazało się jednak dużo bardziej trwalsze niż to się wydawało na początku.

Brak ustawowej definicji przedsiębiorstwa społecznego spowodował, że jego konstrukcja oparła się w głównej mierze na wytycznych Ministra Rozwoju i KPRES, a jedyną regulacją ustawową pozostała ustawa o spółdzielniach socjalnych. Definicja przedsiębiorstwa społecznego w wytycznych była odzwierciedleniem zapisów KPRES. Niestety regulacja – jak i cały zapis wytycznych – „skażona” była zapisami Umowy Partnerstwa pomiędzy rządem RP a Komisją Europejską, w której wskazano, że grupą do której mają być adresowane działania w tym zakresie są bezrobotni posiadający III profil pomocy. Ta błędna – odbijająca się do dzisiaj czkawką – koncepcja oparta na profilowaniu spowodowała istotne trudności w działaniach aktywizacyjnych, zarówno w ramach aktywnej integracji, jak i ekonomii społecznej. W istocie bezrobotni z III profilu zgodnie z ustawą o promocji zatrudnienia nie stanowili, na co wskazywałaby logika, grupy wymagającej większego wsparcia, lecz w istocie była to grupa eliminowana z głównego nurtu działań urzędów pracy. Faktycznie osoby z III profilu dopuszczeni byli do programu „Aktywizacja i Integracja”, ale jego konstrukcja była zbudowana w taki sposób, że często niewiele z tego wychodziło. Wyłączono ich natomiast z większości instrumentów rynku pracy i co więcej, nie mieli oni możliwości korzystania np. z dotacji na założenie spółdzielni socjalnej z Funduszu Pracy, bo byli mało przedsiębiorczy (!). Za to mogli dostać dotację w ramach środków EFS, której nie mogli otrzymać inni bezrobotni spoza III profilu. Ta koncepcja nie obroniła się w praktyce i powinna zostać jak najszybciej zlikwidowana w ustawie, jak również w samej praktyce projektowej.

Tymczasem sytuacja na rynku pracy diametralnie się zmieniła. Blisko 2 miliony ludzi wywędrowało za chlebem do innych krajów, w ich miejsce często pojawili się imigranci z Ukrainy. Oczywiście mieliśmy również do czynienia ze wzrostem liczby nowych miejsc pracy, spadkiem bezrobocia, nie ma tu miejsca na szerszą analizę tego zagadnienia. Chodzi jednak o to, iż autorzy profilowania osób bezrobotnych, kompletnie rozminęli się z rzeczywistością. Młodzież otrzymała alternatywę – możliwość wyjechania, zamiast pracy za grosze na umowie „śmieciowej”. Osoby wykluczone nadal pozostawały poza systemem wsparcia.

W tym samym czasie Ministerstwo Pracy uruchamiało, przy wsparciu społecznych sił i zaangażowania, akredytację Ośrodków Wsparcia Ekonomii Społecznej (OWES). To olbrzymie przedsięwzięcie, które zostało „umocowane” w wytycznych Ministerstwa Rozwoju, także jako kryterium dostępu do środków EFS (choć warto pamiętać, że źródłem był KPRES). Nie było to tak oczywiste, że tak będzie. Dyskusja na temat OWES budziła opory przedstawicieli Komisji Europejskiej. Komisja zarzucała Polsce, że OWES nie realizują celów EFS związanych ze zwiększaniem zatrudnienia (tworzenia miejsc pracy), że nakłady na system są niewspółmierne do efektów, że OWES to system podażowy a nie popytowy, że OWES nie diagnozują potrzeb przedsiębiorstw społecznych i nie odpowiadają na te potrzeby. Zwyciężyła jednak postawa Zespołu ds. Rozwiązań Systemowych w zakresie ekonomii społecznej, oraz dyrekcji Departamentu EFS Ministerstwa Rozwoju jak również ówczesnego Ministra Pracy Władysława Kosiniaka-Kamysza, że muszą działać wyspecjalizowane podmioty przygotowane do specyficznego rynku, natomiast należy wzmacniać ich jakość wsparcia skierowanego do podmiotów ekonomii społecznej i przedsiębiorstw społecznych.

Tuż przed końcem kadencji Sejmu w 2015 roku jako projekt poselski została zgłoszona ustawa o przedsiębiorstwie społecznym. Projekt ustawy został doprowadzony do takiego stanu, w którym z jednej strony można było sobie wyobrazić uzyskanie statusu przez duże międzynarodowe korporacje (np. Biedronkę czy Lidla), a z drugiej rozciągnięty został do granic niemożliwości system kontroli i nadzoru nad przedsiębiorstwem społecznym. Doprowadziło to do sytuacji, w której aktywiści ekonomii społecznej walczyli o nieuchwalanie ustawy. Co zresztą się udało.

Wchodząc z ekonomią społeczną po wyborach parlamentarnych i powstaniu nowego rządu w 2015 roku, na dłuższy czas zapomnieliśmy o kwestii przedsiębiorstwa społecznego. Przyczyną było unieważnienie akredytacji Ośrodków Wsparcia Ekonomii Społecznej w grudniu 2015 roku. Nie ma sensu wracać do tej decyzji administracji rządowej. Warto jednak pamiętać, że zawdzięczaliśmy ją, co jest tajemnicą poliszynela, organizacjom, które pierwotnie nie uzyskały akredytacji, a umiejętnie podsyciły polityczną nieufność do całego procesu akredytacji.

Na początku 2016 roku, dzięki rozsądnemu podejściu członków Komitetu Akredytacyjnego, którzy postanowili podjąć próbę spokojnego podejścia do sprawy oraz przy racjonalnym podejściu MRPiPS, akredytacja OWES została wznowiona. Spowodowało to ponowne wejście Ośrodków Wsparcia Ekonomii Społecznej do systemu wsparcia i rozpoczęcia tworzenia miejsc pracy w przedsiębiorstwach społecznych. Było sporo do nadrobienia, np. województwo wielkopolskie, które jako jedno z pierwszych ruszyło do działań, założyło utworzenie około 1.500 trwałych i stabilnych miejsc pracy w przedsiębiorstwach społecznych, podobnie jak województwo śląskie. Są też województwa – i to nie małe – w których wskaźnik ten wynosi 110 (sic!) miejsc pracy, w okresie siedmiu lat, choć KPRES wskazywał blisko 1,5 tys. miejsc pracy dla tego województwa. Sprawa ta będzie zapewne jeszcze przedmiotem dyskusji nie tylko na forum krajowym, ponieważ Komisja Europejska od początku traktuje zakładany cel dotyczący utworzenia 35 tys. miejsc pracy w sektorze ekonomii społecznej za mało ambitny.

Nowy początek, ale jednak kontynuacja

W październiku 2016 roku doszło do zmiany wytycznych Ministra Rozwoju w zakresie realizacji przedsięwzięć w obszarze włączenia społecznego i zwalczania ubóstwa. Zmiany te, poprzedzone szerokimi konsultacjami, były m.in. przedmiotem wspólnych prac Ministerstwa Rozwoju i Zespołu ds. społecznych Rady Działalności Pożytku Publicznego. Wcześniej przeprowadzono również rozmowy z przedstawicielami Komisji Europejskiej. Umożliwiło to przygotowanie bardziej dopasowanych zapisów Wytycznych do realiów polskiego rynku pracy. Do najważniejszych należały m.in. zmiana wymogu zatrudniania 50% bezrobotnych
w rozumieniu art. 2 ust. 1 pkt 2 ustawy z dnia 20 kwietnia 2004 r. o promocji zatrudnienia i instrumentach rynku pracy, co zgodnie z demarkacją Umowy Partnerstwa oznaczało osoby z III profilu, na bezrobotnych w rozumieniu wytycznych MR w zakresie realizacji przedsięwzięć z udziałem środków Europejskiego Funduszu Społecznego w obszarze rynku pracy. Mówiąc po polsku – można bez problemu tworzyć miejsca pracy w przedsiębiorstwach społecznych nie tylko na rzecz osób bezrobotnych posiadających III profil pomocy z PUP (choć dla niektórych Instytucji Zarządzających RPO to nieoczywiste), ale też dla osób bezrobotnych (w rozumieniu Wytycznych) nieposiadających III profilu pomocy (I lub II profil bądź brak profilu), które oprócz bezrobocia posiadają dodatkową przesłankę wykluczenia (np. ubóstwo, wiek, niepełnosprawność, bezdomność, itd.).

Można więc angażować w przedsiębiorstwa społeczne także osoby bezrobotne na podstawie ich oświadczenia, a nie rejestracji w urzędzie pracy, muszą oni przy tym spełniać dodatkową przesłankę wykluczającą. Ponadto można dodatkowo zatrudniać (wraz z udzieleniem dotacji) osoby:

  • o których mowa w ustawie o spółdzielniach socjalnych, a należą do nich m.in. osoby zarejestrowane jako poszukujące pracy, zatrudnione na umowach cywilno-prawnych, o ile posiadają dodatkową przesłankę wykluczenia, np. ubóstwo, czy też wychodzenie z placówki opiekuńczej,
  • osoby psychicznie chore (w tym bez orzeczenia o stopniu niepełnosprawności osoby);
  • osoby ubogie pracujące, czyli wykonujące pracę, ale posiadające dochody niższe niż kryterium uprawniające do świadczeń z pomocy społecznej,
  • osoby dotychczas zatrudnione w Zakładach Aktywności Zawodowej.

Oczywiste jest przy tym jednak, że przedsiębiorczość społeczna jest adresowana przede wszystkim do osób najbardziej oddalonych od rynku pracy, to jest takich, które oprócz bezrobocia doświadczają innego zagrożenia wykluczeniem społecznym lub ubóstwa. Jest to zgodne z Krajowym Programem Rozwoju Ekonomii Społecznej i ideą przedsiębiorczości społecznej. Tym samym państwo nie dotuje zwykłego miejsca pracy dla każdego chętnego, ale wyłącznie miejsce pracy dla osób, które wymagają szczególnego wsparcia. To warunek podstawowy polskiej ekonomii społecznej, wypływający z naszych kilkunastu lat doświadczeń. Oczywiście status na rynku pracy może być różny, bo zmienia się sytuacja na rynku pracy, zmienia się zjawisko wykluczenia społecznego, ale nadal dotyczy to osób w trudniejszej sytuacji, eliminowanych przez system. Przypomnę, że w Manifeście Ekonomii Społecznej przyjętym w czerwcu 2008 roku na Konferencji „Ekonomia Solidarności” w Gdańsku, ekonomię społeczną wskazano jako jedną z najlepszych metod aktywizowania osób długotrwale pozostających bez pracy.

Niestety, cześć Instytucji Zarządzających RPO, pomimo że ma taką możliwość, nie chce pracować na zmienionych Wytycznych, upierając się z uporem godnym lepszej sprawy, że trzeba się kurczowo trzymać poprzednich zapisów, choć staje się to działaniem nieracjonalnym i niecelowym. To powinno być przedmiotem dyskusji z IZ RPO, choć wiele też zależy od nastawienia Ośrodków Wsparcia Ekonomii Społecznej. Nowe wytyczne z pewnych powodów są trudniejsze, np. dłuższa trwałość. Mocni nie musza się bać, ale słabi owszem. Jednak warto w to wejść, ponieważ nową definicję przedsiębiorstwa społecznego muszą stosować wszyscy.

Istotnym elementem zmienionej definicji przedsiębiorstwa społecznego jest minimalny poziom zatrudnienia w nim. W nowej definicji zakłada się, że utworzone jako nowe czy też powstałe z przekształcenia podmiotu ekonomii społecznej, przedsiębiorstwo zatrudnia (w oparciu o umowę o pracę, spółdzielczą umowę o pracę lub umowę cywilnoprawną) co najmniej trzy osoby, przy zachowaniu proporcji zatrudnienia osób zagrożonych wykluczeniem: czyli dwóch w przypadku normalnego przedsiębiorstwa społecznego lub jednej w przypadku zatrudniania osób z niepełnosprawnościami, lub firm realizujących usługi społeczne. Czy wymóg ten jest zbyt wysoki? Warto zwrócić uwagę, że mówimy nie o każdym podmiocie (np. organizacji pozarządowej), ale o przedsiębiorstwie społecznym, co oznacza że musi on w sposób ciągły prowadzić działalność gospodarczą. Trudno sobie zatem wyobrazić, by przedsiębiorstwo społeczne realizujące w sposób stały usługi lub produkujące dobra mogło to robić wyłącznie przy pomocy jednej osoby (czasami niestety zapominamy, że wolontariat w organizacjach pozarządowych nie dotyczy działalności gospodarczej). Dalej – trudno sobie wyobrazić, by ktoś chciał wchodzić w firmę społeczną bez żadnego stałego zatrudnienia, choćby księgowej/księgowego czy osób wykonujących zlecenia. Ustalmy ostatecznie – nie każdy może i powinien być przedsiębiorstwem społecznym. Podobnie jak wyodrębnianie przedsiębiorstwa społecznego w ramach podmiotu ekonomii społecznej może w konsekwencji sprowadzić do sztucznych tworów, fałszywych proporcji zatrudnienia, a w konsekwencji do sytuacji, w jakiej znalazły się zakłady pracy chronionej, które z dużym trudem udało się uratować przed patologicznymi mechanizmami i negatywnym wizerunkiem, a i to nie zawsze i wszędzie. To fakty, o których należy pamiętać. Zdrowsze wydaje się zatem tworzenie przy dużych organizacjach odrębnych osób prawnych – przedsiębiorstw społecznych czy to w formie spółdzielni czy spółki, niż próba lobbowania, aby np. organizacja zatrudniająca kilkadziesiąt osób, koniecznie w całości stawała się przedsiębiorstwem społecznym, lub tworzyła wydział, który jest firmą w organizacji. Nie idźmy tą drogą, bo podobne doświadczenia, jak wspomniano wcześniej nie doprowadziły nas do pozytywnych rozwiązań. Można to oczywiście dalej rozwijać i dyskutować, choć wielokrotnie było to już omawiane.

Chcę tylko powiedzieć, że dotychczasowe koncepcje i rozwiązania stanowią nasz wspólny dorobek, który trudno wyrzucić do kosza. Ważne natomiast jest skupienie się na tym, jak uelastycznić podejście Instytucji Zarządzających, żeby zaakceptowały nowe regulacje. Te regulacje umożliwiają bardziej efektywne i elastyczne podejście i rzeczywisty rozwój skali przedsięwzięć. Oczywiście nie należy sprowadzać tej kwestii wyłącznie do EFS. Problematyka przedsiębiorstwa społecznego musi zostać uregulowana ustawowo, gdzie precyzyjnie zapisane zostaną cechy konstytutywne, możliwości korzystania ze środków publicznych w tym Funduszu Pracy i PFRON, zasady udziału w rynku, uprawnień wynikających ze statusu przedsiębiorstwa społecznego. Te kwestie mają znaleźć się w przygotowywanym projekcie ustawy o ekonomii społecznej i solidarnej, nad którym pracują członkowie Krajowego Komitetu Rozwoju Ekonomii Społecznej.

Zamiast niszczyć przedsiębiorstwa społeczne, twórzmy nowe propozycje

Niestety, wśród niektórych organizacji pozarządowych i nielicznych, choć głośnych Ośrodków Wsparcia Ekonomii Społecznej zaczęły się pojawiać głosy, że definicja przedsiębiorstwa społecznego i cały dorobek programowy powinien zostać odrzucony. W zasadzie, jak sugeruje się w niektórych składanych propozycjach, regulacje wymagające minimalnego zatrudnienia (trzech osób) oraz zatrudnienia określonego procenta osób zagrożonych wykluczeniem społecznym, uniemożliwiają lub znacząco blokują powstawanie nowych przedsiębiorstw społecznych bądź rozwój już istniejących. Że są to rozwiązania niecelowe i niezrozumiałe.

Zastanówmy się zatem o czym dyskutujemy i co jest naszym celem. Czy chcemy doprowadzić do sytuacji, w której wystarczy jedno miejsce pracy w podmiocie działającym na rynku i jednocześnie realizującym cele społeczne/reintegracyjne? Czy sytuacji, w której nie trzeba zatrudniać żadnych osób zagrożonych wykluczeniem społecznym lub ubóstwem? Wyodrębniać sztucznie enklawy w ramach organizacji, które będą korzystać z uprawnień przedsiębiorstwa społecznego? Ten kierunek może doprowadzić tylko do jednego – zniszczenia dotychczasowej wieloletniej pracy i zahamowania rozwoju sektora. Dotychczasowa solidarność środowiska ekonomii społecznej uratowała nasze zasoby. Mimo wielu oporów i niechęci środowisk oskarżających nas o naruszanie mitycznej „konkurencyjności” czy zasad „wolnego rynku”, definicja przedsiębiorstwa społecznego tworzy nową przestrzeń, która musi znaleźć swoje miejsce w regulacjach ustawowych w głównym nurce polityk publicznych, a nie tylko w środkach Europejskiego Funduszu Społecznego.

Jeśli natomiast głosy te nie mają na celu uśmiercenia dotychczasowych rozwiązań i koncepcji lub prób tworzenia pseudoprzedsiębiorstw, co zresztą nie ma, jak się zdaje, zbyt dużych szans powodzenia, to warto zastanowić się nad rzeczywistymi nowymi potrzebami i wyzwaniami.

Warto wsłuchać się w propozycje wspierania tworzenia miejsc pracy w jednostkach reintegracyjnych czy też wspierania ekonomizacji organizacji obywatelskich poprzez wsparcie tworzenia miejsc pracy w ramach działalności gospodarczej lub odpłatnej działalności pożytku publicznego. Tego typu rozwiązania warte są poważnej dyskusji.

12 czerwca 2017 roku Walne Zebranie Wspólnoty Roboczej Związków Organizacji Socjalnych (WRZOS) przyjęło uchwałę, w której czytamy:

W związku z planowaną zmianą Umowy Partnerstwa pomiędzy rządem RP a Komisją Europejską, Walne Zebranie WRZOS zwraca się do Ministerstwa Rozwoju o uwzględnienie w ramach działań na rynku pracy wsparcia nie tylko tworzenia jednoosobowej działalności gospodarczej, ale również miejsc pracy w organizacjach obywatelskich rozwijających działalność gospodarczą i działalność odpłatną pożytku publicznego. Sektor obywatelski jest generatorem powstawania wielu nowych miejsc pracy, które mogą stać się elementem rozwojowym w wielu obszarach rozwoju lokalnego.

Działania te, są zasadne z uwagi na zmieniającą się sytuację na rynku pracy, umożliwiając tworzenie nowych, dobrej jakości miejsc pracy w sektorze obywatelskim niekonieczne jako przedsiębiorstwa społeczne, w ramach Celu Tematycznego 9.

Nowa sytuacja na rynku pracy powinna obejmować możliwość zatrudniania osób młodych, osób wieku 50+, opiekunów osób niesamodzielnych, imigrantów i repatriantów, posiadających status bezrobotnych lub poszukujących pracy zatrudnionych dotychczas na niestabilnych umowach cywilno-prawnych, biednych pracujących, osób odchodzących z rolnictwa, tworząc trwałe, stabilne miejsca pracy w ramach umów o pracę.

Zapisy w tej kwestii powinny znaleźć się w zmienianym Krajowym Programie Rozwoju Ekonomii Społecznej, znowelizowanych wytycznych Ministerstwa Rozwoju w zakresie realizacji przedsięwzięć z udziałem środków Europejskiego Funduszu Społecznego w obszarze rynku pracy na lata 2014-2020, oraz przede wszystkim w Regionalnych Programach Operacyjnych”.

Tym samym mamy przed sobą dwie ścieżki: wejście w główny nurt polityk publicznych ze stabilną koncepcją przedsiębiorstwa społecznego oraz dyskusję nad wsparciem ekonomizacji i zatrudniania w organizacjach obywatelskich, lub spór stricte polityczny przypominający nam to co znamy z ekranów telewizyjnych. Spór w ramach takiej batalii może tylko doprowadzić do dezorganizacji dotychczasowych działań. Jeśli sądzicie, że obecny system infrastruktury wsparcia ekonomii społecznej cieszy się poparciem wszystkich, to jesteście w dużym błędzie – tak nie jest.

Dotacje na tworzenie nowych miejsc pracy to tylko jeden z elementów puzzli ekonomii społecznej. Mamy przed sobą batalię – dyskusję o udziale podmiotów ekonomii społecznej i przedsiębiorstw społecznych w poważnym kreowaniu, a nie tylko podwykonawstwie, lokalnej polityki rozwoju społecznego. Ten ważny wątek udziału w programowaniu, partnerstwie, elastycznym powierzaniu zadań ujęty jest w propozycji projektu ustawy o ekonomii społecznej i solidarnej. Tego wielu nie zauważa, zaś istotą nie jest spór o definicje, ale o to jak wyjść z rezerwatu w jakim utknął sektor obywatelski w relacji z władzą publiczną.

Dzisiaj samorządy terytorialne, wydają rocznie ok. 1% swoich budżetów na zadania realizowane przez organizacje obywatelskie. Możemy o to między sobą konkurować, a czasem marnować, bo to przecież dobrotliwe wspieranie organizacji przez samorządy. Nie „kupowanie usług”, ale „wspieranie” i w dodatku limitowane już na poziomie uchwały budżetowej. Tymczasem, ta sama usługa kupiona u przedsiębiorcy jest po prostu zakupieniem profesjonalnej usługi, na dodatek nielimitowanej kwotami programu współpracy, musi się tylko mieścić w budżecie. Zmiana tego podejścia i traktowanie organizacji obywatelskich, spółdzielni socjalnych i innych podmiotów niekomercyjnych jako współkreatora, partnera i realizatora to zasadnicze zadanie w najbliższych latach.

Wymaga to zbudowania wspólnego solidarnego bloku organizacji ekonomii społecznej. Mamy nadal niewykorzystane możliwości tworzenia i realizacji wysokiej jakości usług społecznych użyteczności publicznej, rozwoju lokalnego i aktywnej integracji. Czeka na nas rewitalizacja, odbudowa wspólnot samorządowych, kwestia uchodźców, zielone i białe miejsca pracy. Wyzwań i możliwości jest aż nadto.

Tu jeszcze nie umiemy odnaleźć swojego miejsca – to oczywiście nie tylko nasza wina. Może pobłądziliśmy lub przestaliśmy go szukać. Na pewno nie jest to tylko dyskusja o tym, kto korzysta z dotacji – jak często patrzą technokraci, często poprzez pryzmat swoich własnych interesów. To jest dyskusja o przyszłości i roli ekonomii społecznej, w tym organizacji obywatelskich, w budowaniu lepszej przyszłości i wspólnej przestrzeni społeczno – gospodarczej, oparte, jak napisano we wspomnianym już Manifeście Ekonomii Społecznej, o zakorzenienie w świecie wartości i zasad. Warto więc o tym pamiętać, w rozpoczętej dyskusji o przedsiębiorczości i ekonomii społecznej, i zastanowić jakie wartości i zasady nam przyświecają, i czy zmieniły się od czasu Manifestu i Krajowego Programu Rozwoju Ekonomii Społecznej?

Cezary Miżejewski

Autor jest prezesem Wspólnoty Roboczej Związków Organizacji Socjalnych (WRZOS) oraz Ogólnopolskiego Związku Rewizyjnego Spółdzielni Socjalnych (OZRSS).

Ruszył nabór aplikacji w 7 edycji Konkursu [eS]

0
0

Do 16 lipca 2017 r. można zgłaszać się do 7. edycji Konkursu [eS].
Na zgłoszenia przedsiębiorców społecznych czeka Fundacja Inicjatyw Społeczno-Ekonomicznych. Więcej informacji o konkursie – warunkach, jak i nagrodach: www.konkurs-es.org.pl

 

Zaproszenie do złożenia oferty cenowej (rozeznanie cenowe)

0
0

W związku z realizacją projektu „Spójna integracja regionalna ekonomii społecznej” na względzie postanowienia i obowiązki wynikające z „Wytycznych w zakresie kwalifikowalności wydatków w ramach Europejskiego Funduszu Rozwoju Regionalnego, Europejskiego Funduszu Społecznego oraz Funduszu Spójności na lata 2014-2020” dotyczące rozeznania rynku, Ogólnopolski Związek Rewizyjny Spółdzielni Socjalnych zaprasza do złożenia oferty cenowej dot.:

  • moderowania webinarium prowadzonego przez eksperta merytorycznego.

Zapytanie nie stanowi oferty w myśl art. 66 Kodeksu Cywilnego, jak również nie jest ogłoszeniem w rozumieniu ustawy Prawo zamówień publicznych.

Prosimy o nadesłanie wypełnionego formularza oszacowania (oferta cenowa – załącznik do poniższego zaproszenia do złożenia oferty cenowej) pocztą elektroniczną na adres: k.wasowska@ozrss.pl do dnia: 26 lipca 2017 roku, do godz. 23.59.

I. Nazwa i adres Zamawiającego

Ogólnopolski Związek Rewizyjny Spółdzielni Socjalnych, ul. Jasna 1, 00-013 Warszawa, www.ozrss.pl

II. Opis przedmiotu zamówienia

Przedmiotem zamówienia jest zapewnienie usługi moderowania webinarium prowadzonego przez eksperta merytorycznego.

Przedmiot zamówienia jest oznaczony kodem CPV – 80500000-9 Usługi szkoleniowe.

  1. Zakres rzeczowy usługi wraz z wymogami i warunkami usługi:
  • moderowanie webinarium w wymiarze łącznym 14 godz. W zakres usługi wchodzi: przygotowanie techniczne webinarium i współpraca z ekspertem prowadzącym, wprowadzenie uczestników do tematyki webinarium oraz zasad uczestnictwa w nim, realizacja i moderacja webinarium, przygotowanie nagrania z webinarium, podsumowanie webinarium;
  • przewidywane jest przeprowadzenie 28 webinariów w okresie od podpisania umowy do 29.02.2020 r.;
  • webinaria będą prowadzone za pomocą platformy webinarowej (Zamawiający dysponuje dostępem do specjalistycznej platformy) w Warszawie (w miejscu wskazanym przez Zamawiającego).

2. Zamawiający dopuszcza możliwość udzielenia Wykonawcy zamówień uzupełniających zgodnych z przedmiotem zamówienia podstawowego w wysokości nieprzekraczającej 50% jego wartości.

III. Wymogi formalne i sposób przygotowania oferty cenowej

O udzielenie zamówienia mogą ubiegać się Oferenci, którzy:

a) posiadają doświadczenie w moderowaniu co najmniej 10 webinarów (doświadczenie jest wymagane w odniesieniu do osoby, która będzie moderowała webinaria);

b) nie są powiązani osobo lub kapitałowo z Zamawiającym. Przez powiązania kapitałowe lub osobowe rozumie się wzajemne powiązania między Zamawiającym lub osobami upoważnionymi do zaciągania zobowiązań w imieniu Zamawiającego lub osobami wykonującymi w imieniu Zamawiającego czynności związane z przygotowaniem i przeprowadzeniem procedury wyboru Wykonawcy a Wykonawcą, polegające w szczególności na:

  • uczestniczeniu w spółce jako wspólnik spółki cywilnej lub spółki osobowej;
  • posiadaniu co najmniej 10% udziałów lub akcji;
  • pełnieniu funkcji członka organu nadzorczego lub zarządzającego, prokurenta, pełnomocnika;
  • pozostawaniu w związku małżeńskim, w stosunku pokrewieństwa lub powinowactwa w linii prostej, pokrewieństwa drugiego stopnia lub powinowactwa drugiego stopnia w linii bocznej lub w stosunku przysposobienia, opieki lub kurateli.

Wymóg dotyczący ww. powiązań będzie weryfikowany bezpośrednio przed zawarciem umowy.

IV. Sposób sporządzenia oferty cenowej

  1. Ofertę należy sporządzić zgodnie z wymogami niniejszego zaproszenia.
  2. Oferta musi być spisana w języku polskim oraz podpisane przez Oferenta.
  3. Wykonawca składający ofertę powinien złożyć ją na wzorze stanowiącym załącznik nr 1 do niniejszego zaproszenia do złożenia oferty cenowej.
  4. Oferta cenowa musi uwzględniać wszystkie koszty związane z realizacją przedmiotu zamówienia w odniesieniu do jednego webinarium (w wymiarze przewidywanych 14 godz. zaangażowania osoby moderującej).
  5. W toku dokonywania badania i oceny ofert cenowych Zamawiający może żądać udzielenia przez Oferentów wyjaśnień dotyczących treści złożonych przez nich ofert.

V. Miejsce oraz termin złożenia oferty cenowej

  1. Oferty należy składać na formularzu oferty cenowej (załącznik nr 1 do zaproszenia) w nieprzekraczalnym terminie do dnia: 26 lipca 2017 roku do godz. 23.59.
  2. Ofertę należy złożyć: e-mailowo (skan podpisanych dokumentów) na adres k.wasowska@ozrss.pl
  3. Osobą wyznaczoną do kontaktowania się z Wykonawcami jest: Katarzyna Wąsowska-Garcia, e-mail: k.wasowska@ozrss.pl

VI. Załączniki do zaproszenia do złożenia oferty cenowej

załącznik 1. Oferta cenowa .doc

Nowelizacja ustawy o spółdzielniach socjalnych skierowana do Sejmu RP

0
0

21 sierpnia br. Rada Ministrów skierowała do Sejmu RP projekt ustawy o zmianie ustawy o spółdzielniach socjalnych oraz niektórych innych ustaw z projektami aktów wykonawczych. W projekcie znajdziemy wiele ważnych zmian dla naszej działalności. Warto się z nim zapoznać. Projekt nowelizacji dostępny pod linkiem projekt nowelizacji

 

Szkolenie lustratorów OZRSS

0
0

Informujemy o organizowaniu kursu dla kandydatow na lustratorow spółdzielni socjalnych (wymiar 90 godzin).
Pierwszy zjazd odbędzie się w Rudawie (Poniatów) woj. dolnośląskie w dniach 19-22 października 2017 r.
Następnie w listopadzie odbędą się:
– 2 zjazd, Warszawa (piątek-niedziela)
– 3 zjazd, Warszawa (piątek- niedziela).
Noclegi w Warszawie uczestnicy zapewniają sobie we własnym zakresie. Nie zwracamy kosztów dojazdu.
Koszt całego kursu wynosi 1.500,00 zł + opłata za egzamin.

Przewidujemy nabór 15 osób. Zgłoszenia prosimy przesyłać na adres: biuro@ozrss.pl

Zaproszenie do złożenia oferty cenowej (rozeznanie cenowe) – opracowanie tekstu dot. dobrej praktyki

0
0

W związku z realizacją projektu „Spójna integracja regionalna ekonomii społecznej” na względzie postanowienia i obowiązki wynikające z „Wytycznych w zakresie kwalifikowalności wydatków w ramach Europejskiego Funduszu Rozwoju Regionalnego, Europejskiego Funduszu Społecznego oraz Funduszu Spójności na lata 2014-2020” dotyczące rozeznania rynku, Ogólnopolski Związek Rewizyjny Spółdzielni Socjalnych zaprasza do złożenia oferty cenowej dot.:

  • opracowania tekstu dot. dobrej praktyki.

Zapytanie nie stanowi oferty w myśl art. 66 Kodeksu Cywilnego, jak również nie jest ogłoszeniem w rozumieniu ustawy Prawo zamówień publicznych.

Prosimy o nadesłanie wypełnionego formularza oszacowania (oferta cenowa – załącznik do poniższego zaproszenia do złożenia oferty cenowej) pocztą elektroniczną na adres: a.deja@ozrss.pl do dnia: 05 października 2017 roku, do godz. 23.59.

I. Nazwa i adres Zamawiającego

Ogólnopolski Związek Rewizyjny Spółdzielni Socjalnych, ul. Jasna 1, 00-013 Warszawa, www.ozrss.pl

II. Opis przedmiotu zamówienia

Przedmiotem zamówienia jest opracowanie materiału (tekstu) do broszury dot. dobrych praktyk.

  1. Zakres rzeczowy:
  • zebranie materiału (spotkanie z osobą/ami, instytucją/ami, które wdrożyły, stosują wskazaną dobrą praktykę) i opracowanie tekstu opisującego wskazaną przez Zamawiającego dobrą praktykę,
  • tekst powinien być opisany wg wskazanego przez Zamawiającego schematu opisu dot. zakresu tekstu,
  • objętość zamawianego tekstu: 40 – 50 stron maszynopisu (1800 znaków ze spacjami), w zakres, którego mogą wchodzić także niezbędne załączniki dot. opisu dobrej praktyki,
  • Zamawiający planuje w okresie realizacji projektu (tj. do 29.02.2020 r.) przygotowanie opisu 10 dobrych praktyk (2 w 2017 r., 4 w 2018 r., 3 w 2019 i 1 w 2020 r.).

2. Zamawiający dopuszcza możliwość udzielenia Wykonawcy zamówień uzupełniających zgodnych z przedmiotem zamówienia podstawowego w wysokości nieprzekraczającej 50% jego wartości.

III. Wymogi formalne i sposób przygotowania oferty cenowej

O udzielenie zamówienia mogą ubiegać się Wykonawcy, którzy:

a) posiadają doświadczenie w zakresie opracowywania tekstów, w tym szczególnie tekstów dziennikarskich,

b) nie są powiązani osobo lub kapitałowo z Zamawiającym. Przez powiązania kapitałowe lub osobowe rozumie się wzajemne powiązania między Zamawiającym lub osobami upoważnionymi do zaciągania zobowiązań w imieniu Zamawiającego lub osobami wykonującymi w imieniu Zamawiającego czynności związane z przygotowaniem i przeprowadzeniem procedury wyboru Wykonawcy a Wykonawcą, polegające w szczególności na:

  • uczestniczeniu w spółce jako wspólnik spółki cywilnej lub spółki osobowej;
  • posiadaniu co najmniej 10% udziałów lub akcji;
  • pełnieniu funkcji członka organu nadzorczego lub zarządzającego, prokurenta, pełnomocnika;
  • pozostawaniu w związku małżeńskim, w stosunku pokrewieństwa lub powinowactwa w linii prostej, pokrewieństwa drugiego stopnia lub powinowactwa drugiego stopnia w linii bocznej lub w stosunku przysposobienia, opieki lub kurateli.

Wymóg dotyczący ww. powiązań będzie weryfikowany bezpośrednio przed zawarciem umowy.

IV. Sposób sporządzenia oferty cenowej

  1. Ofertę cenową należy sporządzić zgodnie z wymogami niniejszego zaproszenia.
  2. Oferta musi być przygotowana w języku polskim oraz podpisana przez Oferenta.
  3. Wykonawca składający ofertę powinien złożyć ją na wzorze stanowiącym załącznik nr 1 do niniejszego zaproszenia do złożenia oferty cenowej.
  4. Oferta cenowa musi uwzględniać wszystkie koszty związane z realizacją przedmiotu zamówienia w odniesieniu do opisu jednej dobrej praktyki.
  5. W toku dokonywania badania i oceny ofert cenowych Zamawiający może żądać udzielenia przez Oferentów wyjaśnień dotyczących treści złożonych przez nich ofert.

V. Miejsce oraz termin złożenia oferty cenowej

  1. Oferty należy składać na formularzu oferty cenowej (załącznik nr 1 do zaproszenia) w nieprzekraczalnym terminie do dnia: 05 października 2017 r., do godz. 23.59.
  2. Ofertę należy złożyć: e-mailowo (skan podpisanej oferty cenowej) na adres: a.deja@ozrss.pl
  3. Osobą wyznaczoną do kontaktowania się z Oferentami jest: Agnieszka Deja, e-mial: a.deja@ozrss.pl

VI. Załączniki do zaproszenia do złożenia oferty cenowej

zał. 1 – oferta cenowa dot. opisu dobrej praktyki . doc


Konkurs [eS]: Nagrodzono spółdzielnie członkowskie OZRSS!

0
0

Ogłoszono wyniki 7. już edycji Konkursu [eS] im. Jacka Kuronia. Wśród laureatów i wyróżnionych przedsiębiorstw społecznych i podmiotów ekonomii społecznej są spółdzielnie należące do Ogólnopolskiego związku Rewizyjnego Spółdzielni Socjalnych.

W ramach Konkursu [eS] nagradzani są ci, którzy dbają o wysoką jakość produktów i usług, a przy tym z sukcesem łączą działalność ekonomiczną z realizacją ważnych celów społecznych.

Nagroda Główna i Tytuł Przedsiębiorstwo Społeczne Roku 2017

Spółdzielnia Socjalna DALBA

fot. za konkurs-es.org

Dalba prowadzi pierwszy w Polsce spółdzielczy browar. Obok produkcji realizuje szereg działań na rzecz rehabilitacji i integracji pracowników, m.in. pierwszy na świecie nurkowy kurs kwalifikacyjny dla chorych z niepełnosprawnością intelektualną. Niepełnosprawni pracownicy pracują zarówno w browarze przy procesie produkcji piwa, jak i w pubie. Przedsiębiorstwo wzorowo łączy funkcje społeczne i biznesowe, odważnie sięgającemu po niestandardowe metody terapii, ale też z nietuzinkowym podejściem do własnej produkcji. Ostatnio podbili rynek serwując piwo z dodatkiem bursztynu.

Więcej na: www.browarspoldzielczy.com

Nagroda Pozaregulaminowa FISE

Spółdzielnia Socjalna Parostatek

fot. za konkurs-es.org

Parostatek otrzymał tę nagrodę za odwagę wychodzenia naprzeciw nowym potrzebom klientów i rynkowym trendom. Spółdzielnia funkcjonuje na rynku pod dwiema markami. Studio Ilustratorsko-Projektowe Dinksy zamienia trudne treści, w proste obrazki po to, żeby – jak sami mówią – ludziom było łatwiej zrozumieć świąt w którym żyjemy. Druga obszar ich działalności i drugą marka wykreowania przez Spółdzielnie to „Żywa Architektura”. W jej ramach tworzą naturalne place zabaw, tunele i altany. Wykorzystują do tego celu sadzonki wierzby, które raz posadzone, żyją przez lata.

Więcej na: www.parostatek.com

Dodatkowo wyróżnienie przyznane przez TISE SA otrzymały dwie spółdzielnie należące do naszego ZwiązkuSpółdzielnia Socjalna Konar z Tarnobrzega oraz Spółdzielnia Socjalna WOLA z Warszawy.

Pozostali Laureaci Konkursu to w przeważającej większości spółdzielnie socjalne, co bardzo cieszy i wzmacnia przekonanie w sens działalności w tej właśnie formule przedsiębiorczości społecznej. Więcej o konkursie i pozostałych nagrodzonych można przeczytać na stronie: www.konkurs-es.org

Wszystkim Laureatom serdecznie gratulujemy i życzymy dalszego wspaniałego rozwoju i sukcesów!

Zarząd OZRSS

Nowelizacja ustawy o spółdzielniach socjalnych przyjęta przez Sejm

0
0

24 listopada br. Sejm prawie jednogłośnie uchwalił ustawę o zmianie ustawy o spółdzielniach socjalnych oraz niektórych innych ustaw. Co zawiera ta nowelizacja (podajemy za stroną MRPiPS):

Liczba założycieli i nowy profil spółdzielni
Zmiany w dotychczasowych przepisach mają na celu ułatwienie zakładania spółdzielni socjalnych dzięki warunkowemu zmniejszeniu liczby założycieli z pięciu do trzech osób, o ile pozostały skład członkowski zostanie uzupełniony w ciągu 12 miesięcy. Co ważne, członkami spółdzielni muszą być co najmniej dwie osoby zagrożone wykluczeniem społecznym. Na uwagę zasługuje też wprowadzenie nowego profilu spółdzielni socjalnej. Chodzi o spółdzielnię socjalną o charakterze usługowym.

Konsorcjum spółdzielcze
Kolejne zmiany dotyczą umożliwienia spółdzielniom socjalnym tworzenia konsorcjum spółdzielczego w formie umowy. Regulacja pozwoli spółdzielniom wspólnie organizować sieć produkcji, handlu i usług, promować działania spółdzielcze oraz wspólnie występować w zamówieniach publicznych.

Środki na utworzenie stanowiska pracy
Projekt nowelizacji ustawy przewiduje również wprowadzenie nowego instrumentu wsparcia. Chodzi tu o środki na utworzenie stanowiska pracy w wysokości do sześciokrotności przeciętnego wynagrodzenia.

Finansowanie kosztów wynagrodzenia
Dzięki zmianie ustawy spółdzielnie socjalne będą mogły ubiegać się o środki na finansowanie kosztów wynagrodzenia dla bezrobotnego lub poszukującego pracy opiekuna osoby niepełnosprawnej bądź też poszukujących pracy bez zatrudnienia lub niewykonujących innej pracy zarobkowej. Utworzenie stanowiska pracy dla ww. kategorii osób może zostać objęte wsparciem w wysokości do kwoty minimalnego wynagrodzenia przez 6 miesięcy.

Pieniądze z PFRON
W myśl dotychczasowych przepisów osoby niepełnosprawne mogły otrzymać środki z Państwowego Funduszu Rehabilitacji Osób Niepełnosprawnych na wniesienie wkładu do spółdzielni socjalnej. Po zmianach istniejąca forma wsparcia została zastąpiona możliwością ubiegania się w PFRON o środki na podjęcie działalności gospodarczej w ramach spółdzielni socjalnej, a dodane zostały nowe instrumenty wsparcia na utworzenie stanowiska pracy w spółdzielni socjalnej dla skierowanych osób bezrobotnych i poszukujących pracy będących jednocześnie osobami niepełnosprawnymi.

Wzmocnienie reintegracji społecznej i zawodowej
W projekcie nowelizacji został ponadto doprecyzowany cel działania spółdzielni socjalnej. Wskazano, że spółdzielnia socjalna działa na rzecz reintegracji zawodowej i społecznej nie tylko członków spółdzielni, ale również na rzecz pracowników spółdzielni zagrożonych wykluczeniem społecznym.

Refundacja składek i kosztów pracodawcy
Nowe przepisy przewidują również możliwość refundacji składek na ubezpieczenia społeczne oraz części kosztów pracodawcy opłacanych za pracowników spółdzielni socjalnej niebędących jej członkami, ale jednocześnie będących osobami zagrożonymi wykluczeniem społecznym.

Praktyki zawodowe
Kolejną nowością jest możliwość odbycia nieodpłatnych praktyk zawodowych u pracodawcy, w tym spółdzielni socjalnej, przez osobę niepełnosprawną realizującą indywidualny program rehabilitacji zawodowej w ramach warsztatu terapii zajęciowej.

Spółdzielcy będą mieli sześć miesięcy na zmiany statutów na dostosowanie ich do wymogów określonych w nowych przepisach. Prawdopodobny termin wejścia w życie ustawy to marzec 2018 roku, tym samym zmiany należy przeprowadzić do ok. sierpnia 2018.

Ogólnopolski Związek Rewizyjny Spółdzielni Socjalnych po zakończeniu procesu legislacyjnego, co powinno nastapić do końca grudnia, rozpocznie cykl szkoleń odnoszących się do zmian w ustawie. Warto zatem śledzić stronę, gdzie będziemy informować o terminach i miejscach.

 

Uchwalenie zmian w ustawie o spółdzielniach socjalnych

0
0

15 grudnia br. Sejm RP rozpatrzył poprawkę Senatu do ustawy o zmianie ustawy o spółdzielniach socjalnych oraz niektórych innych ustaw. Tym samym uchwalona ustawa została skierowana do podpisu Prezydenta RP i publikacji w Dzienniku Ustaw. Projekt uchwalonej ustawy znajdziecie tutaj:

Ustawa15.12.2017

Article 0

Spotkanie: przyszłość ruchu spółdzielczego – szanse i zagrożenia. Licheń Stary 20-21 marca 2018

0
0

Serdecznie zapraszamy do udziału w Spotkaniu: przyszłość ruchu spółdzielczego – szanse i zagrożenia. Wydarzenie odbędzie się 20-21 marca 2018 roku w Hotelu Atut w Licheniu Starym. W programie m.in. wystąpienia dotyczące nowelizacji Ustawy o spółdzielniach socjalnych.
Organizatorami wydarzenia są Stowarzyszenie Na Rzecz Spółdzielni Socjalnych oraz Ogólnopolski Związek Rewizyjny Spółdzielni Socjalnych.

Program spotkania:

20 marca

10.00 – 11.00 Rejestracja uczestników
11.00 – 11.15 Rozpoczęcie spotkania. Prezentacja programu i formuły. Przemysław Piechocki. Cezary Miżejewski
11.15 – 13.00 Nowelizacja Ustawy o spółdzielniach socjalnych. Co oznaczają wprowadzone zmiany?
13.00 – 13.45 Obiad
13.45 – 15.15 Nowelizacja Ustawy… a zmiany w statucie spółdzielni socjalnych. Wskazówki praktyczne.
15.15 – 15.30 Przerwa kawowa
15.30 – 16.00 Dlaczego jesteśmy spółdzielcami? O wartościach spółdzielczych.
16.00 16.15 Przerwa kawowa
16.15 – 17.45 Wartości spółdzielcze w praktyce. Warsztat.
17.45 – 18.00 Przerwa kawowa
18.00 – 18.15 Podsumowanie
19.00 Kolacja

21 marca

8.00 – 9.00 Śniadanie
9.00 – 10.30 Czego oczekujemy od Ogólnopolskiego Związku Rewizyjnego Spółdzielni Socjalnych?
10.30 – 10.45 Przerwa kawowa
10.45 – 11.15. Czego oczekujemy od Ogólnopolskiego Związku Rewizyjnego Spółdzielni Socjalnych – program członkowski Związku.
11.15 – 11.30 Przerwa kawowa
11.30 – 13.00 Finanse: aktualne możliwości pożyczkowe i poręczeniowe dla spółdzielni socjalnych.
13.00 – 14.00 Podsumowanie i zakończenie konferencji
14.00 – 15.00 Obiad

Zgłoszenie udziału prosimy kierować poprzez Formularz Licheń do 16 marca 2018 roku (do godziny 16:00).
Zapewniamy nocleg i pełne wyżywienie podczas spotkania.

W razie pytań jesteśmy do Państwa dyspozycji: tel.: 61 887-11-66, biuro@spoldzielnie.org

Webinarium o spółdzielniach socjalnych

0
0

Oto zapis ostatniego webinarium, poświęconego nowelizacji ustawy o spółdzielniach socjalnych z dnia 15 grudnia 2017 roku prowadzonego przez Prezesa OZRSS Cezarego Miżejewskiego

Materiały do zmian statutowych po 31 marca 2018

0
0

Zgodnie z wcześniejszymi deklaracjami przedstawiamy Procedurę i zakres zmian statutu spółdzielni socjalnej wraz z propozycją nowych zapisów, w związku z wejściem w życie przepisów ustawy z dnia 15 grudnia 2017 o zmianie ustawy o spółdzielniach socjalnych oraz o zmianie niektórych innych ustaw (Dz. U. z 2017 r. poz. 2494) wraz z przykładowymi dokumentami, oraz przykładowy statut spółdzielni wraz komentarzami odnoszącymi się do niezbędnych zmian statutowych.

Niniejszy materiał został przygotowany z siostrzanym Stowarzyszeniem na rzecz Spółdzielni Socjalnych. Głónymi autorami orpacowania są Zbigniew Prałat i Marek Gruchalski, i jest również efektem spółdzielczego spotkania w Licheniu Starym.

Lichen

 

 

 

 

 

 

 

 

PROCEDURA ZMIAN STATUTU SPS_End
PROPOZYCJA STATUTU SPÓŁDZIELNI SOCJALNEJ PO ZMIANIE USTAWY KWIECIEŃ 2018 ROKU (1)


Zapytanie o cenę – opracowanie tekstu dot. dobrej praktyki

0
0

W związku z realizacją projektu „Spójna integracja regionalna ekonomii społecznej” mając na względzie postanowienia i obowiązki wynikające z „Wytycznych w zakresie kwalifikowalności wydatków w ramach Europejskiego Funduszu Rozwoju Regionalnego, Europejskiego Funduszu Społecznego oraz Funduszu Spójności na lata 2014-2020” dotyczące rozeznania rynku, Ogólnopolski Związek Rewizyjny Spółdzielni Socjalnych zaprasza do złożenia oferty cenowej dot.:

  • opracowania tekstu dot. dobrej praktyki.

Zapytanie nie stanowi oferty w myśl art. 66 Kodeksu Cywilnego, jak również nie jest ogłoszeniem w rozumieniu ustawy Prawo zamówień publicznych.

Prosimy o nadesłanie wypełnionego formularza oszacowania (oferta cenowa – załącznik do poniższego zaproszenia do złożenia oferty cenowej) pocztą elektroniczną na adres: a.deja @ ozrss.pl do dnia: 01 lipca 2018 roku, do godz. 23.59.

Opis przedmiotu zamówienia:

Przedmiotem zamówienia jest opracowanie materiału (tekstu) do broszury dot. dobrych praktyk.

Zakres rzeczowy:

  • zebranie materiału na miejscu (spotkanie z osobą/ami, instytucją/ami, które wdrożyły, stosują wskazaną dobrą praktykę – np. wyjazd do Zielonej Góry) i opracowanie tekstu opisującego wskazaną przez Zamawiającego dobrą praktykę,
  • tekst powinien być opisany wg wskazanego przez Zamawiającego schematu opisu (stanowiącego załącznik do niniejszego zapytania o cenę,
  • objętość zamawianego tekstu: do 40 – 50 stron maszynopisu (1800 znaków ze spacjami), w zakres, którego mogą wchodzić także niezbędne załączniki dot. opisu dobrej praktyki.

Sposób sporządzenia oferty cenowej:

Ofertę cenową należy sporządzić zgodnie z wymogami niniejszego zaproszenia:

  1. Oferta musi być przygotowana w języku polskim oraz podpisana przez Oferenta.
  2. Wykonawca składający ofertę powinien złożyć ją na wzorze stanowiącym załącznik nr 2 do niniejszego zaproszenia do złożenia oferty cenowej.
  3. Oferta cenowa musi uwzględniać wszystkie koszty związane z realizacją przedmiotu zamówienia w odniesieniu do opisu dobrej praktyki (wyjazd, zbieranie materiałów, przygotowanie tekstu i autoryzacja z osobami, które udzielały wypowiedzi).

Miejsce oraz termin złożenia oferty cenowej: oferty należy składać na formularzu oferty cenowej (załącznik nr 2 do zaproszenia) w nieprzekraczalnym terminie do dnia: 01 lipca 2018 r., do godz. 23.59.

  1. Ofertę należy złożyć: e-mailowo (skan podpisanej oferty cenowej) na adres: a.deja @ ozrss.pl
  2. Osobą wyznaczoną do kontaktowania się z Oferentami jest: Agnieszka Deja, e-mial: a.deja @ ozrss.pl

Załączniki do zaproszenia do złożenia oferty cenowej:

Załącznik nr 1 schemat opisu .pdf

Załącznik nr 2formularz oferty cenowej .doc

Stanowisko OZRSS wobec koncepcji nowego Prawa Zamówień Publicznych

0
0

PZP
Ogólnopolski Związek Rewizyjny Spółdzielni Socjalnych przygotował uwagi do nowej koncepcji Prawa Zamówień Publicznych, szczególnie ważnych dla spółdzielczości socjalnej. Zwracamy szczególnie uwagę na kwestie społecznie odpowiedzialnych zamówień, klauzul społecznych. Nie aprobujemy obniżenia tzw. progu bagatelności z 30 ty.s do 14 tys. Euro. Zwracamy uwagę, że w wielu krajach UE próg ten jest wyższy niż 30 tys. euro (np. Szwecja, Czechy – ponad dwukrotnie, Włochy).

Stanowisko OZRSS przedstawiamy w załączeniu OZRSS_uwagi_pzp (1)

Stanowisko OZRSS do rozporządzenia MRPiPS o dotacjach dla spółdzielni z Funduszu Pracy

0
0

Ogólnopolski Związek Rewizyjny Spółdzielni Socjalnych przekazał do Ministra Rodziny Pracy i Polityki Społecznej stanowisko związku w sprawie w sprawie przyznawania środków na podjęcie działalności na zasadach określonych dla spółdzielni socjalnych, utworzenie stanowiska pracy w spółdzielni socjalnej oraz na finansowanie kosztów wynagrodzenia skierowanej osoby. Zgłosiliśmy szereg uwag szczegółowych, któe przedstawiamy w załączeniu OZRSS_rozporz

Konkurs – Znaki Jakości Ekonomii Społecznej i Solidarnej 2018

0
0

znak_jakosci_ekonomii_spolecznej_i_solidarnej
Minister Rodziny, Pracy i Polityki Społecznej
zaprasza
spółdzielnie socjalne osób fizycznych oraz podmioty ekonomii społecznej korzystające ze zwrotnego wsparcia finansowego w ramach Europejskiego Funduszu Społecznego,
do udziału w Konkursie o przyznanie certyfikatu
Znaku Jakości Ekonomii Społecznej i Solidarnej 2018
Konkurs o przyznanie certyfikatu Znaku Jakości Ekonomii Społecznej i Solidarnej 2018 ma na celu wyróżnienie tych podmiotów, które z powodzeniem łączą działalność ekonomiczną ze społecznym zaangażowaniem. Przyznane certyfikaty przyczynią się do budowy marki konkretnych podmiotów oraz całego sektora ekonomii społecznej. Uroczyste wręczenie nagród i prezentacja laureatów podczas dużego, ogólnopolskiego wydarzenia, będzie stanowić doskonałą okazję dla podmiotów ekonomii społecznej do promocji swojej działalności.

1. Kategorie konkursowe
W ramach pierwszej edycji Konkursu, przyznane zostaną certyfikaty w dwóch kategoriach:
a) Kategoria I. Spółdzielnia socjalna osób fizycznych;
b) Kategoria II. Przedsięwzięcie PES sfinansowane ze środków zwrotnych w ramach Europejskiego Funduszu Społecznego.
Zapraszamy wszystkie spółdzielnie socjalne osób fizycznych oraz podmioty ekonomii społecznej, które zrealizowały przedsięwzięcie sfinansowane ze środków zwrotnych w ramach Europejskiego Funduszu Społecznego, do przesłania zgłoszenia.
W Konkursie startować mogą wyłącznie podmioty, posiadające osobowość prawną, które prowadzą działalność gospodarczą od co najmniej 12 miesięcy i zamknęły jeden pełny rok obrotowy. Dodatkowo, podmioty startujące w Kategorii II nie mogą zalegać ze spłatą zobowiązania, przy pomocy którego zrealizowały przedsięwzięcie.

2. Nagrody
Dla laureatów Konkursu w obydwu kategoriach w edycji 2018 przewidziano następujące nagrody:
a) za zajęcie 1 – 3 miejsca – pakiet wsparcia o wartości 10 000 zł
b) za przyznanie certyfikatu znaku jakości – pakiet wsparcia o wartości 3 000 zł
W ramach puli przewidzianej dla danego pakietu laureat/podmiot certyfikowany będzie mógł korzystać z doradztwa, szkoleń oraz innych form wsparcia swojej działalności, przewidzianych w systemie certyfikacji. Pakiety dadzą możliwość uzyskania usług, dostosowanych do potrzeb certyfikowanych podmiotów. Mogą to być szkolenia lub doradztwo, ale także m.in. usługi prawne lub księgowe.

3. Zgłoszenia
Wszystkich zainteresowanych udziałem zapraszamy do zapoznania się z Regulaminem Konkursu oraz wypełnienia formularza zgłoszeniowego razem z ewentualnymi załącznikami i przesłania go:
w formie plików edytowalnych oraz skanów na adres poczty elektronicznej znakijakosci2018@mrpips.gov.pl z podaniem nazwy aplikującego podmiotu w tytule e-maila w formie papierowych, podpisanych dokumentów na adres:
Ministerstwo Rodziny, Pracy i Polityki Społecznej

Nabór wniosków trwa do 12 września 2018 r.

Szczegóły, formularze zgłoszeniowe i regulamin konkursu dostępne są pod adresem Ogłoszenie konkursowe

Ogólnopolskie Forum Spółdzielni Socjalnych

0
0

W dniach 8-9 listopada w Warszawie odbędzie się Ogólnopolskie Forum Spółdzielni Socjalnych. W załączeniu przedstawiamy ramowy program Forum.
Omawiana będzie obecna sytuacja spółdzielczości, możliwości finansowania, kwestia konsorcjów spółdzielczych oraz problemy systemu wsparcia instytucjonalnego OWES dla spółdzielni. Będzie możliwość skonsultowania kwestii prawnych, lustracyjnych oraz pożyczkowych.
Forum jest odpłatne. Członkowie Związku za osobę ponoszą odpłatność 100 zł, zaś pozostali spółdzielcy 150 zł.
Niebawem podane zostaną szczegóły dotyczące uczestnictwa. Rezerwujcie termin.

Ogólnopolskie Forum Spółdzielni Socjalnych. 10 lat OZRSS
8/9 listopada 2018, Warszawa
Warszawa, Hotel FORT Centrum Konferencyjno – Hotelowe, ul. Modlińska 310/312

8 listopada
10.00-11.00 rejestracja oraz kawa powitalna
11.00 -12.30 Otwarcie Forum
Wprowadzenie. Spółdzielnie socjalne – stan obecny i ich/nasza przyszłość.
Wręczenie nagród Przyjaciel Spółdzielczości
12.30 – 13.30 obiad
13.30 – 15.00 W poszukiwaniu możliwości finansowych (od beneficjenta, poprzez dostarczyciela usług, do partnera merytorycznego projektów systemowych)
15.00 – 15.15 przerwa
15.15 – 16.45 Konsorcja spółdzielcze – jak wykorzystać możliwości ustawowe i rynkowe
16.45 – 17.00 przerwa
17.00 – 18.30 Możliwości wykorzystania wsparcia OWES przez spółdzielnie socjalne – Debata z udziałem przedstawicieli spółdzielni
18.30 – kolacja
19.00 – 20.00 Walne Zebranie OZRSS

9 listopada
8.00-9.00 śniadanie
9.30 – 11.00 – I seria (trzy warsztaty równoległe)
I. Jaki powinien być system wsparcia dla spółdzielni socjalnych, aby zaspakajał potrzeby przedsiębiorstw społecznych? Rekomendacje dla OWES
II. Standardy formalno – prawne w dobrze funkcjonującej spółdzielni socjalnej
III. Co słychać w pożytku publicznym – nowe konkursy w świetle aktualnych przepisów prawa
11.00 – 11.15 przerwa kawowa
11.15 – 12.45 – II seria ( trzy warsztaty równoległe)
I. Jaki powinien być system wsparcia dla spółdzielni socjalnych, aby zaspakajał potrzeby przedsiębiorstw społecznych? Rekomendacje dla OWES
II. Standardy formalno – prawne w dobrze funkcjonującej spółdzielni socjalnej
III. Co słychać w pożytku publicznym – nowe konkursy w świetle aktualnych przepisów prawa
12. 45 – 13. 15 Podsumowanie Forum
13.15 – 13.45 obiad

Podczas Forum dostępne wsparcie dla uczestników
 Stolik lustracyjny
 Stolik prawny,
 Stolik dotyczący pożyczek dedykowanych przedsiębiorcom społecznym

Viewing all 131 articles
Browse latest View live